siLa...

nasanay na ako sa kung ano meron ang bawat ngiti na natatanaw ko mula sau. minsan, kahit hindi ko alam ang kahulugan, iniisip ko na lang na kung ano yung nakikita ng mga mata ko, yun din ang sinasabi ng puso ko. kung nakangiti ka, masaya na din ako.

pakiramdam ko kagaya lang ako ng mga audience ko kagabi... hanggang tanaw lang.. nakikinig, nagmamasid... at kung masaya ang kantang kasalukuyang inaawit (nax tagalog mashado ito), masaya na din sila. kung malungkot man, wala na din silang magagawa... masarap pa rin naman pakinggan e... at meron silang choice kung gusto pa nilang magstay. pwede naman kasing lumipat na lang ng ibang lugar na mapupuntahan. pero nagstay sila. tinapos kung anong meron. kahit pa nga ba nakamasid lang, nakikinig at animo'y walang silbi pero akala mo lang yun. ang totoo nun, sa mang aawit... laking ginhawa yung me nakaupo sa harapan mo at nakikinig.. kahit anong kanta pa yang inaawit mo.. masaya man o kahit malungkot pa.

so, dito lang ako. malapit o malayo. masaya o malungkot man, tatapusin ko ang kanta mo. at hanggang gusto mo, makikinig lang ako.

"my conscience is hurting my ear but im happy as long as you are. ill hide if i can. i dont care where i stand. as long as you are bent down...

you never said what does it mean. im speaking the same words again. but i will if you have to fold. im here if you want me at all just as long as you are bent down..."