doorKnoB
"oo basta ayusan mo ko. bumangon ka na jan!" sabi ko ke solmeyt.. kausap ko kasi sya sa celpown habang binubuksan ang lock na pinto ng bahay namin, ng biglang kahit anong gawing pihit ko sa doorknob namin, hindi ko sya mabuksan!
"nak ng boogie! anong nangyari sau?!" sabi ko sa door knob. wish ko lang sumagot sya diba? pero wala.. nanahimik sya animoy nangungutya... hala ka sam! maleleyt ka sa appointment mo lalo...
lumingon ako sa paligid. naghahanap ng saklolo. ayuun! neighbors! new friends! hehehehe...
"amm.. excuse me po. patulong naman po.. hindi ko po mabukas ang pinto namin.." sabay about ng susi.. puteek muka akong inutil dun sa harap nila.
tinulungan naman nila ako. buti na lang.. un lang.. wala silang nagawa. talgang ayaw magpapasok ng pintuan namin. hindi nakikisama ang doorknob.
hindi ako nakapunta sa appointment ko. sayang. gig pa naman sana un. next time siguro.
pakalipas ng ilang oras... nakapasok na kami (ako saka family ko) sa bahay namin, ginagawa na ni papa ang bagong doorknob. maya maya pa sabi ng nanay ko.. "ayus... kanina nde tau makapasok, ngayon naman hindi tayo makakalabas.."
hehehe... ang doorknob.. parang life... ang labo.
*********
ps.
walang kwenta ang entry ko ngaun. bawal magreact. kwento lang yan. hango sa tunay na buhay.
tama na muna ang senti...
1 Comments:
walang daanan sa bintana..me screen.yoko sirain... malalagot ako sa tatay ko.
Post a Comment
<< Home